Ontstekingsgevaar bij aandrijvingen 

Ook aandrijvingen moeten voldoen aan voorwaarden die ontstekingsgevaar kunnen voorkomen. Voor tandwielaandrijvingen geldt dat ze moeten voldoen aan de voorwaarden zoals die zijn gesteld in 5.1 van de NEN-norm. Wanneer er dan alsnog de kans bestaat op een ontstekingsbron, moet er een andere vorm van ontstekingsbeveiliging gebruikt worden. Dit zal het totale onderzoek naar ontstekingsgevaar dan uitwijzen. Wanneer het gaat over riemaandrijvingen zijn er twee categorieën, synchrone aandrijving en wrijvende aandrijving. Bij de synchrone aandrijving is de kans groot op hoge oppervlaktetemperaturen die een gevaar kunnen vormen. Dit in tegenstelling tot de wrijvende aandrijving, waar de wrijving zelden voor warmte zorgt. 

Riemaandrijvingen worden niet gebruikt in delen van de apparatuur die constructie Ga of Da volgens de EPL vereisen. Riemen die voldoen aan de eisen van ISO1813 en ISO 9563 zijn geschikt voor apparatuur Mb, Gb of Db, behalve voor de Group IIC toepassingen. Daarbij mag de snelheid van de riem niet hoger zijn dan 30 meter per seconde en riemen met connectoren die een hogere snelheid hebben dan 5 meter per seconde, worden helemaal niet gebruikt. Ook kettingaandrijvingen moeten voldoen aan de voorwaarden zoals gesteld in 5.1 van de NEN-norm. Als ze werken met een grotere snelheid dan 1 meter per seconde, moeten ze uitgerust zijn met speciale middelen die een doorlopende goede verbinding tussen ketting en tandwiel bieden. Zo kan een ​​effectieve ontstekingsbron voorkomen worden. Als dit niet kan, moet het uitgerust zijn met een apparaat dat de aandrijfkracht van het tandwiel wegneemt als de ketting losbreekt, loskoppelt of zijn kracht verliest.

Flexibele koppelingen die bediend worden binnen hun ontwerpparameters, zullen niet zorgen voor hete oppervlaktes die de maximale toegestane oppervlakte temperatuur overschrijden. Ze zullen ook niet uiteenvallen op een manier waardoor de kans op een ontstekingsbron ontstaat. Flexibele koppelingen die speciaal zijn ontworpen om asafwijkingen op te vangen, moeten zo worden geïnstalleerd dat de uitlijning de maximale waarden niet overschrijdt. In het bijzonder moeten de boren in de naven nauwkeurig zijn om een ​​concentrische loop van de koppelingsnaven te verzekeren. Daarnaast moeten ze een geschikte tolerantie hebben om een ​​veilige en nauwkeurige as bevestiging te garanderen.

Bij transportbanden bestaat er géén kans op het ontstaan van elektrostatische ontlading tijdens de operaties. Transportbanden kunnen wel warme oppervlakten produceren en zelfs de maximale oppervlakte temperatuur overschrijden als gevolg van het verslappen of wegglijden van de riem op de transportaandrijver. In dat geval moeten de banden zijn voorzien van een middel dat de juiste riemspanning handhaaft. Die riemspanning kan worden bereikt door de spanning op de band te controleren of door de relatieve snelheden van de aandrijfrol en riem te vergelijken. Die laatste controle kan continu zijn of uitgevoerd worden door inspectie. De producent specificeert daarbij wat het maximaal toelaatbare snelheidsverschil is. Als de relatieve snelheden van de aandrijfrol en de riem zijn vergeleken, moet een verschil van meer dan 10% ervoor zorgen dat het aandrijfvermogen wordt uitgeschakeld. Als transportbanden een kans hebben op uitlijning waardoor ze de maximale oppervlakte temperatuur overschrijden, is er een middel nodig om deze onjuiste uitlijning te detecteren. 

Onderdelen van de apparatuur die een riem bevatten, moeten gemaakt zijn van elektrisch geleidend materiaal. Ook moet het op zo’n manier zijn aangebracht dat het als lekstroom kan dienen wanneer er statische elektriciteit op de riem komt te staan. Het frame bevat de aandrijfpoelie of -trommel plus eventuele (span)rollen die bij de riemaandrijving horen. Tussen al deze afzonderlijke delen en de aarde is een specifieke elektrische verbinding nodig als de elektrische weerstand van de lekstroom naar aarde groter is dan 1 Ω.

Om de kans te verkleinen dat hete oppervlakken in aanraking komen met onderdelen van de apparatuur, vereisen sommige afdichtingen een smeermiddel dat kan worden aangevuld. Dit soort afdichtingen moeten altijd zodanig ontworpen zijn dat er ook genoeg smeermiddel aanwezig is of het moet ondersteund worden met een van de volgende middelen: 

• een middel dat voortdurend controleert op de aanwezigheid van het smeermiddel.
• een detectieapparaat dat waarschuwt voor oplopende temperaturen.
• de apparatuur moet zo ontworpen zijn dat het de proeftest kan doorstaan, zonder dat daarbij maximale oppervlaktetemperatuur overschreden wordt. Bovendien mag de apparatuur ook geen schade oplopen die de ontstekingsbescherming kan verminderen.